Θάθακα το κέρδος συλλογίσου,
το μόνο που γνωρίζεις να πονάς.
Λύσ' τα και δέσ' τα είσαι,
στα μέτρα σου όλα
τα περνάς.
Pro-κρούστης δήμιος,
της παραμύθας εραστής,
αν του συμφέροντός σου
το θέλω περιγράφει,
Pro-λόγο σαν κεραμίδα
μας πετάς.
Την Pro-τομή σου
νύχτα τη γυαλίζεις,
με στάχτη απ' του κοσμάκη
τις ψυχές.
Στης δόξας σου
τη μαύρη τη σελίδα
ζωγραφίζεις,
τα ίδια τα παιδιά σου
τώρα καις.
Με του λεκέ το χρώμα τριγυρίζεις,
με του ασβού τη μυρωδιά μας ευνουχίζεις,
και δάφνες στο κεφάλι σου γυρνάς.
Ήμαρτον τι είναι δε γνωρίζεις
φέσι σα βαρελότο μας φοράς.
Στης ασυλίας σου το αιδοίο
να ασελγήσω;
Και να σου κόψω
τη χαρά σου μονομιάς;
Θα σε “καρφώσω” με την πένα
στο λαρύγγι,
μολότοφ από μένα δε θα φας.
Δε θα σου κάνω εγώ αυτή τη χάρη
και σαν το θύμα να ξεπλένεις τη βρωμιά.
Δίπλα σου κι ο άγιος σατανίζει,
τα κόκαλα τους τρίζουν σαν περνάς.
Κι όλο μας λες πως ψιχαλίζει,
με όλο το σάλιο που τραβάς.
Χτενίσου ρε, κινούμενο σχέδιο!
Σε παίρνουν οι κάμερες...
"Αγάλματα θερινής νυκτός"
με τίτλο "Θάθαξ ο Pro-λογιστής"
