Ήθελα να 'ρθω να σε βρω
κάτω απ' τ' ολόγιομο φεγγάρι
πλάι σου πάλι να σταθώ
κι ας μη μου κάνεις πια τη χάρη.
Ήταν το σώμα σου θαρρώ
γιορτή μεσ' του μυαλού τη ζάλη
κι είναι ο κόσμος πιο μικρός
κι απ' της καρφίτσας το κεφάλι.
Και τα φιλιά σου απρόσμενα
ζεστά και παθιασμένα
που αποκάναν την καρδιά
πέφτοντας μανιασμένα.
Τα μάτια λίγο να 'κλεινα
και λίγο πριν να σβήσω
τη θέα σου ν' αντάμωνα
στα βλέφαρα από πίσω.
Τώρα που την εικόνα σου
την έφερα μπροστά μου
ξανάγινε το όνειρο
φουρτούνα στην καρδιά μου.
Τι ήθελα και πέρασα
απ' τη δουλειά σου απ' έξω
και πυροτέχνημα ο έρωτας
με χτύπησε μια κι έξω.
Μα τι χαζός και τι τρελός
που πίστεψα σε σένα
πως βρήκα την αγάπη μου
πως θ' απογίνουμ' ένα.
Σαν μαντινάδα ακούγονται
τα λόγια αυτά στο τώρα
στο ύστερα και το μετά
ο πόνος παίρνει φόρα.
Όπου κι αν πας κι όπου σταθείς
θες να με δεις μπροστά σου
να σε κοιτώ κατάματα
δώσ' μου τον έρωτα σου.
