η πρόποση

Ποια σκιά σε φόβισε

πάγωσε την καρδιά

λερώνει τη ψυχή σου.

Με τι σε κατάφερε.

Πως χάθηκε το φως

ανάμεσα σε μένα

και σε σένα.

Ποιον απ' τους δύο

σκοτείνιασαν;

Ποιανού τα μάτια έκλεισαν;

Τα γνωρίζω.

Γνωρίζω και τα

τέρατα με τις επτά τσέπες

δαίμονες του τρία

τοις εκατό.

Υπάλληλοι αυτουνού

που κουβαλάω στη πλάτη μου

σαν το κάτω μέρος

του Κενταύρου.

Και να,

η επί πλαστή σου,

να πέσω στα μαλακά

να ξεχαστώ

στην πληρωμένη

της βιτρίνα.

Αργόσχολοι,

αέργως εργαζόμενοι

στο τυράννισμα των

ψυχών και το μαστίγωμα

της επιθυμίας.

Να μου θυμάσαι,

αν το άλογο πάει

στη λίμνη

τη δευτέρα

προφητεία εκπληρώνει

κι αν το νερό το πίνει

με το δεύτερο το κάνει

όχι με το πρώτο.

Και μόνο να γελάω μπορώ

γιατί το κλάμα στέρεψε

για τις πράξεις τους,

είναι μόνο

για την ομορφιά

της ψυχής μου

για την Αγάπη μου

και την αδυναμία

που την δέρνει.

Πρόποση

στο tête-à-tête

όλα στο τέταρτο

του Αρανχουέθ

του απογράφου.

από τη συλλογή
"Αγάλματα θερινής νυκτός"

με τίτλο "Η πρόποση"