ο χρονογράφος ο χορογράφος

Άρχισαν τα όργανα,
ο χρονογράφος της αντίστροφης

ο χορογράφος των γεγονότων,

όλα θα γίνουν όπως έχουν

προσχεδιαστεί και προβλεφθεί.

Καμία παρέκκλιση δε θα επιτραπεί

και ειδικά γι αυτούς που ποδοπάτησαν

τις αρχές των εξουσιών που τους δόθηκαν.

Οι σφραγίδες δόθηκαν...

αίμα βραστό...

αλαζονικών υποκειμένων

που μόλις πάρουν αυτό που θέλουν

ξεχνούν ακόμη και τα κέρματα που κεράστηκαν.

Φίδια...

που ξεπέρασαν τα όρια της μεθόδευσης

του πνευματικού επιτεύγματος

στον άργυρο,

αλχημιστές της κακιάς ώρας.

Θα ρουφηχτούν οι ψυχές τους

και θα αφοδευτούν

στο κοιμητήριο.

Αλυσοδεμένες

η κάθε μία

στο μνήμα

πάνω από κει

που κείτεται το κορμί τους,

ουρλιάζοντας

ξέροντας

τι τις περιμένει...

Όταν ο χρόνος στάξει

την τελευταία του

σταγόνα...

Όσο πιο ψηλά στην πυραμίδα

τόσο πιο βαθιά

στο τίποτα.

Ελεεινοί...

Πάντα στον πρόλογο.

Κυρίως θέμα ποτέ...

Καμία ουσία...

Με τα κορμιά

και τα μυαλά τους

θα γραφτεί ο επίλογος...

...και η χρονίζουσα παράκληση...

Μηδέν άγαν

Μηδέν άγαν

καμία απόκριση...

φωνή βοώντος εν τη ερήμω

στα μάτια τους.

Στα τυφλά τους

από τα πολύτιμα,

μάτια.

Το πέταγμα της πεταλούδας

οι εξισώσεις του χάους

όλα αόρατα,

τεράστια να χωρέσουν

στα αυτό-πλανεμένα τους

μυαλά.

από την συλλογή
"Τα φυσικά μετά"
με τίτλο "ο χρονογράφος ο χορογράφος"

η πρόποση

Ποια σκιά σε φόβισε

πάγωσε την καρδιά

λερώνει τη ψυχή σου.

Με τι σε κατάφερε.

Πως χάθηκε το φως

ανάμεσα σε μένα

και σε σένα.

Ποιον απ' τους δύο

σκοτείνιασαν;

Ποιανού τα μάτια έκλεισαν;

Τα γνωρίζω.

Γνωρίζω και τα

τέρατα με τις επτά τσέπες

δαίμονες του τρία

τοις εκατό.

Υπάλληλοι αυτουνού

που κουβαλάω στη πλάτη μου

σαν το κάτω μέρος

του Κενταύρου.

Και να,

η επί πλαστή σου,

να πέσω στα μαλακά

να ξεχαστώ

στην πληρωμένη

της βιτρίνα.

Αργόσχολοι,

αέργως εργαζόμενοι

στο τυράννισμα των

ψυχών και το μαστίγωμα

της επιθυμίας.

Να μου θυμάσαι,

αν το άλογο πάει

στη λίμνη

τη δευτέρα

προφητεία εκπληρώνει

κι αν το νερό το πίνει

με το δεύτερο το κάνει

όχι με το πρώτο.

Και μόνο να γελάω μπορώ

γιατί το κλάμα στέρεψε

για τις πράξεις τους,

είναι μόνο

για την ομορφιά

της ψυχής μου

για την Αγάπη μου

και την αδυναμία

που την δέρνει.

Πρόποση

στο tête-à-tête

όλα στο τέταρτο

του Αρανχουέθ

του απογράφου.

από τη συλλογή
"Αγάλματα θερινής νυκτός"

με τίτλο "Η πρόποση"